Nood, smart en patatten

Mijn petroleum raakt sneller op, nu ik voor
meer mensen moet koken. Maar binnenkort doe ik
ons fornuis weer aan.
Hardinxveld, 15 oktober 1914

Beste Anne Marie,

De vluchtelingen zijn gearriveerd. Een moeder met haar zoontje. Tot mijn ongenoegen plaagt de buitenlandse jongen met zijn vreemde tongval onze Annigje zo vaak als hij de kans krijgt. Of ze nu in de kinderstoel zit, wankele stapjes zet tussen aanrecht en keukentafel of op de grond met een garenklosje speelt, als ik niet oplet zit die plaaggeest haar dwars.

Onbehoorlijk

Ook de moeder gedraagt zich onbehoorlijk. In plaats van naar de plee in de achtertuin te gaan, doet ze haar behoefte zomaar achter een struik of boom. Haar jongen doet hetzelfde. Zijn zij misschien niet gewend om van een plee gebruik te maken? Ik ga er vandaag maar eens iets van zeggen. Maar het is niet alles kommer en kwel. De moeder helpt me bijvoorbeeld dagelijks met aardappelen schillen en groenten schoonmaken. Mijn petroleum gaat er wel sneller doorheen, nu ik voor meer mensen moet koken.

Patatten

De zoon heet Octaaf. Om die naam moesten Arie en ik heimelijk lachen. De moeder heet Marie. Ze gaat me leren om patatten te bakken. Daarvoor moet je aardappelen in reepjes snijden en bakken in heel veel olie, zoals oliebollen. Vind je dat niet vreemd: reepjes aardappel onderdompelen in olie?

Mensenliefde

Antwerpen is gevallen, hoorden we. Marie moest erom huilen; haar man dient in het leger en zij maakt zich grote zorgen. Volgens de krant is er deze dagen in ons land sprake van ‘een heerlijk opvlammen van zuivere mensenliefde’, daar zelfs kleine luyden het nodige doen om Belgische vluchtelingen op te vangen. Ja, slechts de drang om nood en smart te lenigen beheerst nu allen.

Compliment

Gelukkig is het in ons land nog niet tot een gewapend treffen met de vijand gekomen. Wij bidden dat dit zo zal blijven. Moge het ook voor jou en je gezin vrede blijven, ondanks alle dreiging die er ook bij jullie in de wereld is. Ik sluit af met een compliment voor je verhalenbureau. Het streelt mij dat ik  de eerste klant was. Ik was immers de eerste over wie je een levensverhaal schreef!

Je liefhebbende Plonia

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...