Zelfgebreide kousen en najaarsverhalen

Mijn nieuwe kousen zijn heerlijk warm.
Hardinxveld, 5 oktober 1913

Beste Anne Marie,

Hierbij toon ik jou een foto van mijn nieuwe, zelfgebreide kousen. Nu de winter nadert heb ik een extra paar nodig. Ik heb ze gebreid van de beste kwaliteit wol en ben er best groots op.

Mestvarken

Het najaar is een mooi seizoen. Mijn kelder raakt voller en voller met oogst en het mestvarken van broer Izaak is prachtig vet. Volgende maand is het slachtmaand, dan zien we overal in het dorp de slagers aan het werk en verrijzen ladders met geslachte krulstaarten, opgehangen aan hun achterpoten, door midden gekliefd en open geklapt. Het levert een volstrekt symmetrisch geheel op, met aan weerszijden van de ladder een ribbenkast, en een voor- en achterpoot die koddig opzij steken. Als kind heb ik mij menigmaal verbaasd over de binnenkant van zo'n beest.

De darmen worden eruit gehaald en schoongemaakt, om er later de worst in te doen. Izaak heeft Arie en mij een paar worsten beloofd.

Appeltjesbrood
Je schreef me over appeltjesbrood. Zeker, dat ken ik. Niet dat ik het koop bij onze bakker, want het is duurder dan gewoon brood. Een enkele keer bak ik het zelf, als mijn bewaarappelen slechter worden, zodat ik er een goede bestemming voor moet zoeken voordat ze zó slecht zijn dat alleen het mestvarken ze nog lust. Dan heb ik het natuurlijk over een ándere big, want het beest dat nu bij Izaak rond scharrelt zit dan al in de pekel.



Woningnood

Worden de nachten bij jullie ook al kouder? Ik ben erg blij met de bescherming van onze knusse woning, temeer daar ik in de couranten lees over woningnood. Te Alblasserdam kreeg een huiseigenaar een huisje leeg, bestaande uit een kamer en een klein achterkamertje. Niet minder dan 26 sollicitanten meldden zich aan, waaronder een veertiental trouwlustigen. Ten slotte liet de eigenaar het huisje onder enigen van hen verloten. De overige dertien stellen moeten hun huwelijk uitstellen, of bij ouders intrekken.

Ik betreur het dat ik het verhaal dat je over mijn leven schrijft niet kan lezen, daar het ook mijn toekomst betreft. Mogelijk kun je mij het deel zenden dat de jaren tot aan 1913 beslaat? Je moet het mij niet euvel duiden dat ik nieuwsgierig ben.

Je liefhebbende Plonia

5 opmerkingen:

  1. Netjes die kousen Plonia en vast lekker warm, ik heb als kind ook nog kousen leren breien, maar het was een gevecht om de hiel goed te krijgen. Nu heb ik het al jaren niet meer gedaan, sokken of kousen met vier priemen breien.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Grappig om te lezen! Elke winter geef ik sokkenbreiles aan mijn keukentafel. Met een kopje koffie erbij leren de dames opzetten, met 4 naalden breien, de grote en de kleine hiel, de spie en de teen. Een lekker overzichtelijk, meditatief werkje waarbij ondertussen het leven wordt doorgenomen... En wat dat appeltjesbrood betreft; ik ga eens op zoek naar een recept, appeltjes genoeg ;-)

      Verwijderen
  2. Ik heb appeltjesbrood gebakken! Het recept staat op mijn blog... en het is... verrúkkelijk!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Leuk Erna. Ik heb even op je blog gekeken: ziet er smakelijk uit. Een aansporing om het nu eindelijk zelf ook te gaan proberen!

      Verwijderen
  3. Hallo Anne Marie (en Plonia), Wat zal ik jullie verhaaltjes missen zeg! Het ga je goed en laat nog eens wat horen.

    Hartelijke groet,
    Marja
    uit Papendrecht

    BeantwoordenVerwijderen

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...