Ziek en terneergeslagen

Is de theekoepel nog altijd zo een
voornaam bouwwerk?

Hardinxveld, 6 februari 1913

Beste Anne Marie,

Het was een schok om de bewegende beelden van mijn straat te zien. Zo'n lelijk gebouw op de plek van mijn gerieflijke woning, daar werd ik toch wat terneergeslagen van. Mijn vertrouwde kruideniers, allemaal verdwenen. En dat voortrazende automobiel, dat voor jullie gemeentehuis langs reed, daar moeten ongelukken van komen. Een kind met een hoepel dat even niet oplet, een dienstmeid die dagdromend oversteekt, en dan... 't is onverantwoord.

Ontheemd

Ik ben verblijd dat de kerk er nog staat. Je had me al eens een foto laten zien. Maar verder, hoe ontheemd zou ik mij voelen in mijn vertrouwde straat, met slechts enkele ankerpunten in een zee van vreemde indrukken.

De theekoepel was niet goed te zien op jouw beelden. Ik heb een foto voor je opgezocht van de koepel. Misschien kun jij me ook eens een foto tonen?

Vochtige lucht

Momenteel lig ik ziek te bed, met kussens in mijn rug. Je moet het mij daarom niet euvel duiden dat mijn bericht wat kort is. 't Is te wensen dat we spoedig eens wat helder, zonnig weer krijgen. Zoo'n mistige vochtige lucht als we sedert veertien dagen af en toe hadden, is de kiem van vele ongesteldheden.

Je liefhebbende Plonia