Verhalen uit de dokterspraktijk

Mijn koffie pruttelt op het oliestel. Je ziet ook mijn
snijbonenmolen en twee puddingvormen.

Hardinxveld, 27 februari 1913

Beste Anne Marie,

Waarom zou een mens een apparaat aanschaffen voor iets wat je gemakkelijk zonder kunt doen? Bovendien is het verstandig om de tijd te nemen voor je bezigheden. Haastige spoed is zelden goed, ook bij het koffie zetten.
Ik miste bij jou nog wel het petroleumstel om de pot warm te houden, kijk, zoals op mijn foto. Daarop kan de koffie zo genoeglijk staan pruttelen.

Skelet

Deze dagen zorgt de baker voor koffie. Vanmiddag vertelde mijn kraambezoek toch een verhaal... 't Ging over een zieke man uit Boxtel die geen geld had om de dokter te betalen. Als tegenprestatie voor een behandeling mocht de arts hem houden als hij dood was. Nu staat zijn skelet in de praktijk en kunnen patiënten zien hoe het menselijk lichaam in elkaar steekt. Welnu, de botten dan. Het is toch wat.

Na dit verhaal volgden verhalen over zware bevallingen. En over de geneeswijzen van weleer, zoals het piskijken. Neeltjes schoonmoeder heeft het nog meegemaakt, dat de dokter haar urine in een piskijkglas deed om een diagnose te stellen. Dan is het nu toch beter gesteld met de geneeskunst.

Doop

Laten ik maar snel over vrolijker zaken schrijven. Weet je wie onze Annigje op 16 maart, de dag van haar doop, de kerk in mag dragen? De kleine Gerrit. Hij is zo trots als een pauw dat we hem gevraagd hebben.

Als ik weer op de been ben, zal ik de trouwfoto van mijn zus Maartje opzoeken. Ik had beloofd dat ik je die zou tonen. Je zult vast lachen om haar hoed.

Als altijd je liefhebbende Plonia