Niet preuts

De badkamerdeur: meestal op slot
of niet?

Ottoland, 29 augustus 2012

Dag Plonia,

Jouw reactie op de gift van de Rabobank voor het namaken van jouw kleding verbaasde me. Jij ziet het als een soort liefdadigheid. Toen ik erover nadacht, begreep ik dat wel. In jouw tijd schenken mensen alleen aan de armen geld voor kleding.
Ik zie de gift als een blijk van erkenning voor de culturele betekenis van het kledingproject. Toch zet jouw reactie me even stil. Want er zijn nog steeds mensen op deze aardbol die onvoldoende geld hebben om zichzelf fatsoenlijk te kleden. Ik ga nog eens nadenken over die gift en over jouw gevoel erbij. Misschien moet ik het toch anders aanpakken.

Seksualiteit

Nu we elkaar al een half jaar schrijven, realiseer ik me dat er nog veel is dat ik je wil vragen. En dat het aantal weken dat ons rest steeds kleiner wordt; van de 52 weken zijn er al 28 voorbij. We hebben dus nog 24 weken om elkaar beter te leren kennen. Daarom ga ik nu toch een vraag opwerpen waar ik al langer mee rondloop; ik durfde hem niet goed te stellen. Wil je me eens schrijven hoe jij en de mensen in jouw dorp over seksualiteit denken? Is het een onderwerp waar je wel eens over praat?

Niet preuts

In mijn tijd zijn mensen er vrij open over. Je leest in kranten en tijdschriften regelmatig over het onderwerp, vrienden, vriendinnen of ouders en kinderen praten erover met elkaar. Mijn generatie beleeft seksualiteit als iets waar je van mag genieten. En als je problemen hebt op dat terrein, kun je terecht bij deskundigen. Op affiches of in bladen kom je zomaar heel schaars geklede vrouwen tegen, bijvoorbeeld in een reclame voor ondergoed. Heel weinig mensen maken daar een punt van. Thuis zijn we ook niet preuts. Ik las ergens dat maar 11 procent van de Nederlanders altijd de badkamerdeur op slot doet. Wij laten hem ook vaak van het slot; anders is het alleen maar lastig als iemand een haar- of tandenborstel wil pakken. Ik ben benieuwd hoe jij tegen deze dingen aankijkt.

Hartelijke groet,
Anne Marie