Een geit in het gemeentehuis

Onze nieuwe geit heet Gijsje.

Hardinxveld, 28 juli 1912

Dag Anne Marie,

Nu heb ik toch raar gedroomd zeg. Ik zat in het gemeentehuis met de wethouders en de burgemeester. Ze keken streng en vroegen me op wie ik zou gaan stemmen bij de verkiezingen. Het zweet brak me uit, want ik had geen idee. Toen ik bleef zwijgen, lachte de burgemeester en zei: 'Pleuntje, je hoeft gelukkig helemaal niet te stemmen.' Toen kwam onze geit zomaar het gemeentehuis in, nu ja, in mijn droom dan. Arie heeft deze week namelijk een geit gekocht. De wethouders keken geschokt naar het beest. Ik droomde dat ik hem snel bij z'n halsband pakte en wegliep. Halverwege de dijk liep ik ineens met een lege halsband. Daarna werd ik wakker. Het duurde even voordat tot me door drong hoe vermakelijk mijn droom eigenlijk was.

Roeping

Bedankt voor je uitleg over vrouwenkiesrecht. Ik kijk ervan op dat er ook bij jullie nog zo verschillend over gedacht wordt. Wat je schrijft over stemrecht, dat begrijp ik. Maar dat vrouwen zich ook verkiesbaar stellen, dat gaat me toch wat ver. Dat zou het huishouden en gezinsleven te zeer ontwrichten. Al weet ik niet hoe het zit met de roeping van de vrouw. Want er zijn ook vrouwen zonder man of kinderen. Maar ach, zouden voorname staatslieden zich in een debat willen laten overtuigen door een vrouw?
Je schreef ook over de Bijbelvertaling. Maar op Bijbelvertalers durf ik geen kritiek uit te oefenen hoor!

Gijsje

We hebben onze geit Gijsje genoemd. Ze is prachtig wit en heel eigenwijs. Nu moet ik nog leren hoe ik haar moet melken.

Een groet van je overgrootmoeder,
Plonia