Diner met Plonia: dessert

Hangop.

Hardinxveld/Ottoland, 12 mei
1912/2012, 17.15 uur

'Wat heb jij in je hangop gedaan?'
- 'Honing. En jij?'
'Kersenjam.'
- 'Dat zou ik ook wel lusten.'
'Plonia, waar droom jij van?'
- 'Eh… ik… ik droom van moeder worden. Ik hoop dat God ons huwelijk zal zegenen met kinderen.'
'Dat moet wel, want anders zou ik er niet zijn. Waar droom je verder van?'
- 'Mijn eigen weckpotten. Dan kon ik ook jam maken.'
'Dat noem ik geen droom. Iets groters.'
- 'Daar moet ik even over nadenken. Mijn hangop is heerlijk trouwens. Ik bewaar wat voor Arie.'
.... (stilte)
'Weet je het al?'
- 'Ik weet het: de zee, daar droom ik van. Ik zou de zee wel eens willen zien.'
'Je hebt nog nooit… ? Okee, de zee. Dat is inderdaad iets groters.'
- 'Vertel eens, hoe is het aan zee?'
'Prachtig. Ik kom er graag. Alles is er licht en ruim. Eindeloos. Er komt vanzelf ruimte in je hoofd. De zeewind lacht om je muizenissen, de wereld aan de andere kant van de duinen lijkt ineens bekrompen. Je kunt er op blote voeten door de branding lopen. Het zand voelt aan als stollend kaarsvet: zacht en vriendelijk.'
- 'Wat zeg je dat mooi. Dan zijn dat mijn dromen: moeder worden en de zee zien.'