Hardinxveld, 12 maart 1912
Afgelopen nacht heb ik vreemd gedroomd. Het komt natuurlijk
door de advertentie die onlangs in de Nieuwe Gorinchemsche Courant stond. Mijn
zus Neeltje had een Courant gekregen van haar schoonfamilie en liet mij de
annonce zien. Er stond:
Onovertreffelijk
hygiënische glazen
Weck's sterilisators
Voor het inmaken van
groenten, vruchten, vleeschspijzen
Blijven maanden en
jaren lang versch.
Het was een advertentie van I.C. Mortier en Zonen in
Gorinchem.
Gisteravond, voor het slapen gaan, vertelde ik erover aan
Arie. In het schijnsel van het olielampje dat naast ons bed staat, kon ik zien
dat zijn gezicht versomberde.
'Je hebt het nog niet uit je hoofd gezet hè?' zei hij.
'Neeltje koopt misschien een weckketel', zei ik snel. 'Die
mag ik dan van haar lenen. Dan hoeven wij alleen wat glazen potten te kopen.'
Langzaam knoopte Arie zijn pyjamajasje dicht. 'Nou ja', zei
hij, 'je bent in september jarig. Wie weet...'
Na ons avondgebed blies ik het lampje uit, deed mijn ogen
dicht en toen stond ik ineens in onze kelder. De zon scheen door het kelderraam
naar binnen en ik zag rijen potten met groenten op de planken staan. Oranje
wortelen, rode bieten, roomwitte bloemkool, groene bonen, rozerode stoofperen…
prachtig. Terwijl ik van de aanblik stond te genieten, kwam Arie de kelder in
met een enorme bos wilgentenen op zijn rechterschouder. Hij gooide de tenen
neer en begon de bast eraf te schillen. Toen zag ik pas dat er ook allerlei
hoepmakersgereedschap in de kelder lag.
Ik wilde er wat van zeggen, maar er kwam geen geluid uit mijn mond.
Vanmorgen moest ik om vier uur uit bed om de was te doen.
Terwijl ik de zeep raspte en het waswater aan de kook bracht, kwam Arie de
keuken binnen. Ik vertelde hem wat ik had gedroomd. Hij moest er hard om lachen
en zei: 'Pleuntje, de kelder is jouw domein. Net als het aanrecht, de keuken en
de linnenkast. Voor mijn hoepmakerij wil ik een schuur kopen.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten