 |
| Mijn petroleum raakt sneller op, nu ik voor meer mensen moet koken. Maar binnenkort doe ik ons fornuis weer aan. |
Hardinxveld, 15 oktober 1914
Beste Anne Marie,
Beste Anne Marie,
De vluchtelingen zijn gearriveerd. Een moeder
met haar zoontje. Tot mijn ongenoegen plaagt de buitenlandse jongen met zijn
vreemde tongval onze Annigje zo vaak als hij de kans krijgt. Of ze nu in de
kinderstoel zit, wankele stapjes zet tussen aanrecht en keukentafel of op de
grond met een garenklosje speelt, als ik niet oplet zit die plaaggeest haar
dwars.
Onbehoorlijk
Ook de moeder gedraagt zich onbehoorlijk. In plaats van naar de plee in de achtertuin te gaan, doet ze haar behoefte zomaar achter een struik of boom. Haar jongen doet hetzelfde. Zijn zij misschien niet gewend om van een plee gebruik te maken? Ik ga er vandaag maar eens iets van zeggen. Maar het is niet alles kommer en kwel. De moeder helpt me bijvoorbeeld dagelijks met aardappelen schillen en groenten schoonmaken. Mijn petroleum gaat er wel sneller doorheen, nu ik voor meer mensen moet koken.Patatten
De zoon heet Octaaf. Om die naam moesten Arie en ik heimelijk lachen. De moeder heet Marie. Ze gaat me leren om patatten te bakken. Daarvoor moet je aardappelen in reepjes snijden en bakken in heel veel olie, zoals oliebollen. Vind je dat niet vreemd: reepjes aardappel onderdompelen in olie?Mensenliefde
Antwerpen is gevallen, hoorden we. Marie moest erom huilen; haar man dient in het leger en zij maakt zich grote zorgen. Volgens de krant is er deze dagen in ons land sprake van ‘een heerlijk opvlammen van zuivere mensenliefde’, daar zelfs kleine luyden het nodige doen om Belgische vluchtelingen op te vangen. Ja, slechts de drang om nood en smart te lenigen beheerst nu allen.Compliment
Gelukkig is het in ons land nog niet tot een gewapend treffen met de vijand gekomen. Wij bidden dat dit zo zal blijven. Moge het ook voor jou en je gezin vrede blijven, ondanks alle dreiging die er ook bij jullie in de wereld is. Ik sluit af met een compliment voor je verhalenbureau. Het streelt mij dat ik de eerste klant was. Ik was immers de eerste over wie je een levensverhaal schreef!Je liefhebbende Plonia
Geen opmerkingen:
Een reactie posten