Iets leuks verzinnen

Ottoland, 11 oktober 2014

Onze Guus leeft altijd in het 'nu'.

Ha Plonia,

Wat goed dat jullie vluchtelingen opvangen. Bij elke maaltijd vreemden aan tafel, dat lijkt me niet makkelijk.
In geschiedenisboeken heb ik gelezen over de strijd in België en de vluchtelingenstroom die daarop volgde. Bijzonder dat jij me erover schrijft, nu kan ik er van een ooggetuige over horen.

Angst

Ik hoop voor je dat de oorlog afgelopen zal zijn voordat ze jouw Arie kunnen oproepen. Hem te moeten missen zou vervelend zijn, maar erger nog lijkt me de angst dat je man in de strijd verwikkeld raakt en dat hem iets overkomt.

Zorgen

Eigenlijk zou ik het voorgaande helemaal niet moeten schrijven. Je kunt nog geen millimeter aan je lengte toevoegen door je zorgen te maken. Waarom zou je een mooie dag voorbij laten gaan zonder dat je ervan geniet, omdat je piekert over iets wat helemaal niet gaat gebeuren...

Guus

Onze kat Guus heeft het beter begrepen. Hij luiert in de zon, speelt, zoekt de zachtste kussens uit voor zijn zoveelste dutje, en altijd is er voor hem alleen het ‘nu’. Ik las onlangs dat we met slechts 10 procent van onze hersenen betrokken zijn bij onze directe omgeving. De andere 90 procent gebruiken we om te plannen, verbanden te leggen, te tobben over de toekomst, te wroeten in het verleden. En ondertussen zie je niet eens dat je kind zijn eerste stapjes zet, hoe prachtig de maan schijnt, of dat er tegenover je in de trein iemand heel geboeid jouw levensverhaal zit te lezen. Het boek over jouw leven bedoel ik dus :-)

Verhalenbureau

Als je dan toch over de toekomst nadenkt, kun je beter iets leuks verzinnen. Dat hebben mijn man en ik gedaan: we zijn een verhalenbureau begonnen. Kijk maar eens als je tijd hebt: http://www.verhalenbureauhoekstra.nl/

Fijne dag vandaag, samen met jullie Belgische vluchtelingen!
Anne Marie