Ottoland, 12 oktober 2013
Ha Plonia,
Mooi, die kousen van jou! Verwacht nou niet dat ik ook ga goochelen met vier breipennen. Ik ken mijn beperkingen. Niet dat het me nooit zou lukken, maar het ontbreekt me aan tijd. Bovendien: mijn moeder heeft voor mij heerlijke dikke sokken gebreid. Die draag ik in de winter over mijn gewone sokken, in plaats van pantoffels. Best kans dat mijn moeder van jou, haar opoe, leerde hoe dat moet, breien op vier pennen. Ik zal het haar eens vragen.
Fictief verhaal
Deze maand hoop ik de laatste hand te leggen aan jouw levensverhaal. Ik heb besloten dat de versie waaraan ik nu werk alleen voor familie beschikbaar komt. Maar mijn kennismaking en correspondentie met jou heeft zoveel informatie opgeleverd dat ik volop geïnspireerd ben voor een fictief verhaal uit jouw dorp en tijd. Dus dat wordt het volgende project...
De komende tijd zal ik je niet vaak meer schrijven. Ik wil me concentreren op het verhaal dat in mijn hoofd rijpt. Maar mocht je iets bijzonders te melden hebben: ik vind het leuk als jij mij af en toe nog eens schrijft.
Mini-moestuin
Voordat ik een voorlopig einde aan onze correspondentie maak, wil ik je nog even de foto's laten zien van het stukje moestuin dat ik heb 'veroverd'. Nadat twee sterke kerels de betonplaat uit onze achtertuin hadden verwijderd, heeft mijn vader van hardhout een perk afgebakend. Ik heb het zand eruit gegraven en er grond in geschept. Daar hield ik spierpijn en een voldaan gevoel aan over. Ik verheug me op het voorjaar, als ik mijn eigen groenten kan gaan verbouwen. Inspiratiebronnen zijn Plonia Loeve (jij dus!), het boekje 'Je eigen moestuin op 1m2' en de website van Jelle Medema:
http://www.makkelijkemoestuin.nl/
Je krijgt te zijner tijd een foto van mijn eerste oogst. Ik wil je bedanken voor alle verhalen die je me hebt verteld. Samen hebben we een eeuw overbrugd. Je bent een deel geworden van mijn leven. Mijn overgrootmoeder was je al. Maar dankzij onze correspondentie ben je niet langer een onbekende persoon op oude zwartwit foto's; je bent een vriendin en een inspiratiebron voor me geworden. En hebt me geholpen mijn eigen tijd met andere ogen te bekijken. Veel dank!
 |
De betonplaat is eruit. Nu moet er eerst zand in, zodat de stratenmakers
hun werk kunnen doen. |
 |
De stenen liggen weer, het perk is afgezet en het grootste deel van het zand is eruit. Nue de rest van
het zand nog, en dan grond erin. |
 |
Wat gaat het worden: broccoli, tuinkruiden, wortelen, tomatenplanten of...? In ieder geval pastinaak. En een paar
aardappelen. Sla wil ik ook. En o ja, radijsjes. Uien zou ik ook leuk vinden. Gelukkig heb ik nog een hele winter om
erover na te denken en me in de theorie van het moestuinieren te verdiepen. |
Dag Plonia, het ga je goed!
Liefs, Anne Marie