Nieuwe en oude angsten

Het ontwerp van de peul verdient een prijs.
Lofprijs :-)

Ottoland, 3 september 2013

Ha Plonia,

Je vroeg naar dingen waarover wij ons zorgen maken. Nu weet ik niet wie je met 'wij' bedoelt, maar zelf maak ik me zo nu en dan zorgen. Meestal 's nachts, als ik niet kan slapen, wat gelukkig niet vaak voorkomt.

Top vijf van grootste angsten:

* Dat mijn meiden iets overkomt in het verkeer of door toedoen van kwaadwillenden.
* Dat een persoon om wie ik geef erg ziek wordt, of door ander onheil wordt getroffen.
* Dat de fanatieke islam in Europa voor ellende gaat zorgen, net als elders in de wereld.
* Dat mijn meiden verkeerde keuzes maken, met nare gevolgen voor hen - en dus ook voor mij; we zijn verbonden.
* Dat omstandigheden mij ooit zullen dwingen geestdodend werk te doen, of nog erger: met onsympathieke collega's samen te werken.

Drie van de vijf angsten zijn van alle tijden. Die zul je herkennen. De laatste en de eerste helft van de derde moeten jou vreemd in de oren klinken. Mijn derde angst kan ik duidelijk maken met een krantenbericht uit oktober 2010: 'Taliban dreigen met aanslag in Nederland' stond erboven. Samengevat was de boodschap van een fanatieke moslim: 'Als Nederland nadelige wetten voor moslims goedkeurt, zullen moslims uit andere landen actie ondernemen om hun broeders te helpen'.

Saai

En geestdodend werk? Ik durf het bijna niet te zeggen, maar poetsen, boenen, wassen en schrobben, ik vind het zó saai. Als ik dergelijk werk lang moet doen, wordt alles grauw in mijn hoofd.

Wat overigens gek is: wakker liggen doe ik eerder van kleine dan van grote angsten: mijn te volle agenda, een minder prettige opmerking van iemand, een klus die ik moet klaren. En dus niet omdat ik denk: stel je voor dat mijn man ernstig ziek wordt. Ik ben bang voor het grote, maar maak me druk over het kleine. Heb jij dat ook?

Briljant ontwerp

Je schreef over erwten doppen. Dat wilde ik ook wel eens meemaken, dus ik ben op zoek gegaan naar een groentenboer die peulen verkocht. In de zon, met de papieren zak op schoot, opende ik één voor één de groene envelopjes. Wat een ervaring! Het ontwerp van de peul is geweldig. Een ontwerper zou er een designprijs mee kunnen winnen. Ik bedoel: een prijs voor de fraaie vormen, de functionaliteit, de doeltreffendheid. En die kleine navelstrengetjes waarmee de erwten aan de peul verbonden zijn: briljant.

Nog iets anders: heeft Arie al een nieuwe koper gevonden voor zijn hoepels?

Hartelijke groet,
Anne Marie