 |
| Het water-closet van onze tandarts. |
Beste Anne Marie,
Prachtige beelden zond je mij uit Engeland. Ik heb ze ook aan vader en moeder en Neeltje laten zien. En aan Arie natuurlijk. We vinden het maar dapper dat jullie zo een verre reis hebben ondernomen.
Dat ze in het dorp waar jullie verbleven kolen stoken, verbaast mij niets. Het is een zeer goede brandstof. Wie hout stookt, moet zijn fornuis telkenmale opnieuw vullen; van kolen heeft men veel langer profijt.
Ontploffingen
Ik ben zeker blij dat mijn Arie niet in de mijnen hoeft te werken. In onze krant lezen we regelmatig over ontploffingen die de dood van vele mijnwerkers tot gevolg hebben. Journalisten schrijven over vrouwen en kinderen die zich bij de ingang van de mijn verzamelen, in onzekerheid over het lot van hun man en vader. Om dan te moeten toezien hoe honderden dode mannen door reddingswerkers uit de schachten naar boven worden gebracht... afgrijselijk.Watercloset
Ik zou je nog een foto sturen van het water-closet van onze tandarts. Eerlijk gezegd ben ik eigenlijk niet jaloers op mensen die over een privaat met water-closet beschikken. Zij hebben onwelriekende geuren in hun woning.Toen ik kleine Gerrit vertelde dat een water-closet van porselein wordt vervaardigd, keek hij me met grote ogen aan. 'Maar tante Pleuntje', zei hij, 'daar maakt men toch ook serviezen van?' Toen ik dat bevestigde riep hij uit: 'Maar dan is het alsof deze mensen hun behoefte doen op een reusachtige theekop!'
Je liefhebbende Plonia
Geen opmerkingen:
Een reactie posten