 |
| Bijschrift toevoegen |
Beste Anne Marie,
Hoe vergaat het jou? Zelf heb ik een pijnlijke duim. Ik heb mij flink in de vinger geschaafd bij het zeep schaven. Gelukkig heb ik repen katoen van een oud laken bewaard, zodat ik mijzelf kon verbinden. Maar als het maandag wasdag is, is zo'n verbonden duim reuze onhandig.
Pas op
Ik vind het zeer goed dat je donderdag les gaat nemen in huishoudelijke zaken. Men moet toch weten hoe een kolenfornuis aan te steken of griesmeelpudding te maken. Maar pas op bij het zeep schaven!Momenteel is het wat fris bij ons in huis. We hebben de kachelpijp verwijderd en de kachel naar achteren geschoven. Het voorjaar is immers aangebroken. Iedereen doet dat zo bij ons. In deze tijd van het jaar ben ik op kille avonden dus nog blij met mijn voetenstoof.
Traditioneel?
Het bevreemdt mij dat je keurig geklede vrouwen met lange rokken en opgestoken haren traditionele denkbeelden toeschrijft. Wij gaan heusch zeer goed met onze tijd mee.Wat bedoel je overigens met traditioneel? Ik ben de mening toegedaan dat men moet behouden wat goed is.
Je liefhebbende Plonia
In 1960, ik was toen 6 jaar ging de kachel uit rond 1 april, dus dat is wel lang geleden maar zeker nog geen 1910. Wat ben ik blij dat vanavond mijn kacheltje nog aan mag want overdag met het zonnetje is het heerlijk maar 's avonds, brrrrrrrrr.
BeantwoordenVerwijderengroetjes, Mirjam
Mijn moeder deed dan met wasdag een aardappelkrabberssluifje over de schaafplek. Eigenlijk was dat officieel een geldtellersgummiding, een beetje als een lange vingerhoed van rubber. Aardappelkrabbersdoppen waren van metaal met een punt, dan kreeg je geen rauwe aardappel onder je nagel, want oei, dat doet ook pijn. ja hoor, met kaasraspen van nagelkaas (rieven noemden wij dat) en aardappelkrabben door schade en schande wijs geworden en toen wasten wij ook nog met plank en boender!. Opoe gebruikte een leren lappie om de zeep vast te houden, anders werd ze later, na zo'n schaafwond, uitgelachen: een zeer lappie om een zaacht vingerie, m.a.w. het verband is te groot voor de kwaal. Probeert u dat ook maar eens Plonia, misschien strijkt de schoenmaker over zijn hart en wil hij wel een stukje zacht leer van een totaal versleten schoen afstaan, de rest heeft hij immers zelf nodig voor het "oplappen". WE7
BeantwoordenVerwijderen