Tussen vergeelde documenten

Erfgoedcentrum Diep in Dordrecht. Een statig
gebouw met mooie letters boven de deur.

Ottoland, 2 maart 2013

Hey Plonia,

Archieven zijn precies zoals ik me die had voorgesteld: gevestigd in een oud gebouw met verouderd interieur, en met een studiezaal waarin het een beetje schemerig is. Vanmorgen heb ik voor het eerst van mijn leven zo'n archief bezocht. Eerder onderzoek kon ik nog via de computer doen, maar om dieper te graven moest ik vanmorgen toch echt naar Dordrecht.

Grijze tafels

In de studiezaal met grijze tafels zaten twee vrouwen en vier mannen zwijgend over documenten gebogen. Aan de balie werd ik vriendelijk te woord gestaan door een mevrouw die me een stapel vergeelde papieren overhandigde. Daarover had ik eerst gemaild, want ze moesten uit een extern depot komen.

Helaas vond ik niet de informatie die ik zocht; de documenten uit de jaren die ik moest hebben bleken niet in de mappen te zitten. Ze zijn wellicht niet bewaard gebleven, of in een ander archief terecht gekomen.

Overigens betrof de informatie die ik zocht jouw toekomst. Ik kan er jou dus nog niet naar vragen. Vreemd dat wat voor jou nog komt, door mij in archieven gezocht moet worden.

Theemutsig

Wat ik je wél kan vragen: hoe krijg jij het voor elkaar je rokken zo prachtig vanuit je taille te laten opbollen? Als ik vier onderrokken en een bovenrok aantrek, zie ik eruit als een theemuts. Zo voelt het ook trouwens; alsof je benen langzaam gestoofd worden. En het hoge halsboord van jouw blouse zorgt ook niet voor een luchtig gevoel.

Het gevolg is dat ik met wangen als stoofperen en enigszins theemutsig op de foto's sta die voor het blad EO-Visie gemaakt zijn. Het komt ook doordat de fotograaf een beetje haast had; het zou gaan sneeuwen en ijzelen en hij moest nog ver rijden. Haastig heb ik daarom alle rokken aan gesjord. Het korset had ik niet eens bij me, dat leek me te veel gedoe. Gelukkig maar, want anders had ik het nóg warmer gekregen.

Groet!
Anne Marie