Opvoedkundige lessen

Op weg naar boven, om de verdieping een goede
beurt te geven.

Hardinxveld, 16 maart 1913

Beste Anne Marie,

Gelieve mijn vorige schrijven niet al te serieus te nemen: het was slechts scherts. Zelf heb ik er veel plezier om gehad. Het is toch echt te dwaas wat jij beweert: dat mannen moeten helpen met de schoonmaak van een kerkgebouw of het koken van de maaltijd.
Ik acht het verstandig dit onderwerp verder te laten rusten. Het zou onze goede verstandhouding kunnen schaden.

Voorjaarsschoonmaak

In huize Loeve is de voorjaarschoonmaak begonnen. Vanmorgen heb ik alle kleden van de bovenverdieping een fikse beurt met de mattenklopper gegeven. Ook ben ik alle spinnenraggen te lijf gegaan met de ragebol en heb ik het houtwerk in de boenwas gezet. Alle meubels waren van hun plek, maar nu is alles fris en knus, voordat de zondag aanvangt.
Vordert de schoonmaak bij jou ook al?

Ten antwoord op jouw vraag naar de opvoeding kan ik niet nalaten naar Abraham Kuyper te verwijzen. Hij leert ons dat vader het kind eerbied voor het gezag bijbrengt, en zin voor gerechtigheid. Van moeder leert het kind moed te hebben om vrij te zijn, en zin voor een teeder leven. Het betekent geenszins dat moeder zwak en machteloos is tegenover vaders kracht. Het is de taak van de moeder om - als het de kinderen raakt - het vaderlijk gezag te controleren, te temperen en desnoods met de moed van een leeuwin te weerstaan.
Kuyper schrijft dit in zijn boek 'Antirevolutionair óók in uw huisgezin'.

Schreiend kind

Nu moet ik mij over Annigje ontfermen, want het kind ligt te schreien in de wieg. O, dat herinnert mij aan jouw vraag over de uitspraak van vadertje Cats: men moet het takje buigen als het jong is. Wij bedoelen daarmee dat het kind moet leren de eigen wil te beteugelen. Het is niet goed het kind te veel te vertroetelen, dat verzwakt lichaam en geest. Een schreiende baby altijd maar uit de wieg nemen is daarom onverstandig.

Een erg goede moeder ben ik niet; als Annigje wat langer huilt, pak ik haar toch vaak op. Zelfs als er niets aan mankeert.

Je liefhebbende Plonia