Over de kraamtijd

Aan het voeteneinde van de bedstee hebben veel
mensen een kribje. Daar slaapt hun zuigeling.

Hardinxveld, 11 februari 1913

Beste Anne Marie,

Uit je laatste bericht kan ik opmaken dat je al van mij geleerd hebt. Water moet men zeker niet wegspoelen als het nog bruikbaar is voor een nuttig werk. En kamperen raad ik je af. De vossen en ratten kunnen aan je tenen knagen en je kunt door de nachtelijke koude allerlei ziektes oplopen. Blijf maar liever in je gerieflijke woning.

Weeën

Wat kan ik je vertellen over de komende bevalling en kraamtijd? Wij zijn niet gewoon daarover te spreken, maar bij jullie is dat anders heb je me verteld.
Welnu, zodra ik sterke weeën krijg, zal Arie de baker waarschuwen. Zij heet Adriana Kamsteeg en woont niet ver bij ons vandaan, aan Buitendams. Jij noemde haar naam al eens, toen je haar 102-jarige dochter had gesproken.

Sluitlaken

Als de geboorte aanstaande is, stuurt de baker Arie erop uit om dokter Verhoeven te roepen. En ze zet een ketel water op het vuur zodat ze warm water zal hebben om moeder en kind te wassen. Na de bevalling wordt de kraamvrouw in een sluitlaken gewikkeld, om te voorkomen dat haar baarmoeder verzakt. Na tien dagen mag het sluitlaken af.

Na zeven dagen mag de kraamvrouw uit bed om zichzelf wat te wassen; tot die tijd doet de baker dat. Zij is tien dagen lang de baas in huis. Arie ziet daar nu al tegenop. En tegen 't kraambezoek. Dat bezoek brengt bijvoorbeeld een paar eieren mee, of een paar zelfgebreide babyslofjes. En de laatste dorpsroddels. Moeder zal vast biefstuk voor me kopen; daarvan moet ik na de bevalling aansterken.

Naam

De naamgeving is eenvoudig: als het een jongen wordt, noemen we het kind naar Arie's vader: Willem. Hij wordt dan de stamhouder. Een oudste meisje krijgt de naam een onzer moeders: Annigje of Plonia. Dat is vast gebruik. Is het waar dat jullie tot aan de geboorte geheimzinnig doen over de naam?

Je liefhebbende Plonia