Pudding en stoofperen voor Kerst

Stoofperen, pudding en 's middags een kop hete
chocolademelk; dat hoort bij onze Kerst.

Hardinxveld, 22 december 1912

Beste Anne Marie,

Een omslagdoek voor deftige mevrouwen, het is toch wat. Als je de mensen maar vertelt dat ik een heel gewone, eenvoudige vrouw ben. En dat ik mij niks verbeeld. De doek die ik nu zelf aan het breien ben is óók heel eenvoudig, gemaakt van wol uit een sprei die ik heb uitgetrokken. Er zaten slijtplekken in de sprei, maar de goede stukken wol benut ik nu weer.

Moeder spreekt de dienstmeid van de burgemeester wel eens. Zo weet ik dat de burgemeestersvrouw De Gracieuse leest. Nu zit ik mij te verkneukelen: stel je toch eens voor dat jullie een omslagdoek maken zoals zij er een heeft!

Kerst

Vanmorgen heb ik peren geschild om te stoven, voor de zondag en eerste kerstdag. En ik heb koeiemelk gekocht voor een pudding. Met Kerst mag het een keer wat anders zijn dan geitemelk. Ik maak alles van tevoren gereed, want 's morgens gaan we natuurlijk naar de kerk. Dominee Gobius du Sart uit Wijk bij Heusden predikt dan bij ons. Bij het middagmaal hebben we rode bieten uit de moestuin, aardappelen uit onze kelder, stoofperen uit onze boomgaard (ik bewaar ze op zolder) en een stukje stoofvlees. We hebben overwogen om een van onze kippen te slachten, maar Arie kan zich er niet toe zetten.

In de middag gaan we naar vader en moeder. Daar zullen Arie en vader een sigaar roken. We drinken chocolademelk of anijsmelk. Pieter zal ook van de partij zijn, met kleine Gerrit. Ik weet nu al dat kleine Gerrit gaat zeuren of ik Ganzenbord met hem wil spelen. Dat plezier gun ik hem natuurlijk. Van onze notenboom heb ik wat noten gekraakt. Die zullen wij oppeuzelen. En moeder heeft vast ook voor een lekkernij gezorgd. Mogelijk heeft zij speculaas gebakken.

Vuurwerk

Bij jullie vallen er gewonden door vuurwerk, schreef je. Welnu, bij ons ook hoor, maar lang niet zoveel als bij jullie, och heden nee! Ik herinner mij dat er rondom de vorige jaarwisseling in het oosten des lands een jongen blind is geworden omdat hij een bus carbid liet ontploffen. Daartoe had hij bij de carbid wat petroleum gegoten. De knaap kreeg een vlam in het gezicht, met vreeslijke gevolgen.

Deze maand lieten jongens in Spijk carbid ontploffen in een gesloten blikken bus. Zeer gevaarlijk spel, vermeldde de krant. Er is een ruit van het zondagschoollokaaltje stuk geschoten. Als ik zoiets van kleine Gerrit zou horen, zou ik hem een draai om de oren geven, werkelijk waar.

Je liefhebbende Plonia