Hardinxveld, 6 juni 1912
Dag Anne Marie,
Verwonderlijk dat jij het strijken met een kachelbout zo moeilijk vond! Je moet het gewassen en gesteven goed natuurlijk eerst vochtig maken. Daarvoor neem je een schaaltje met water, doopt je vingers erin en sprenkelt het over het wasgoed. Daarna rol je het vochtige wasgoed op en laat het een paar uur liggen. Dan dringt het vocht goed in alle vezels door. En je moet natuurlijk géén roestige bout nemen.
Dat strijkijzer uit 2012 ziet er overigens uit als een luxe rijtuig. Daarmee vergeleken is mijn strijkbout maar een boerenwagen. Het leven van een huisvrouw moet in jouw tijd heerlijk comfortabel zijn.
Enge ziektes
Mijn zwangerschap begint steeds reëler te worden, nu ik langer overtijd ben. Door de veranderingen in mijn lijf moest ik gisteren weer denken aan de eerste keer dat ik ongesteld was. Ik beeldde me allerlei enge ziektes in, vroeg me af of ik uiteindelijk zou doodbloeden. Misschien was het een straf van God, zo dacht ik. Niemand had me op die eerste menstruatie voorbereid. Welnu, als ik dochters mag krijgen, zal ik hen vertellen wat het betekent als het hen vergaat op de wijze der vrouwen.
Als ons kind een jongetje wordt, noemen we het naar de vader van Arie; dat is gebruikelijk. Dan wordt het dus Willem. Als het een meisje wordt, kiezen we waarschijnlijk voor de naam Annigje. Zo heet Aries moeder. Mijn moeder is al vaker vernoemd. Hoe doen jullie dat met naamgeving van kinderen?
Ondeugende vraag
Ik heb een ondeugende vraag. Jouw nicht, mijn achterkleindochter Marlise, maakt mijn ondergoed na. Ik begrijp uit jullie verhalen op dit blog dat Marlise en jij veel plezier beleven aan het kledingproject. Maar hoe ziet jullie ondergoed er eigenlijk uit? Daar ben ik toch wel nieuwsgierig naar geworden.
U hartelijk groetend,
Plonia
Geen opmerkingen:
Een reactie posten