 |
| Volgens een onderzoek van Philips uit 1966 had 82 procent van de vrouwen (heel) veel plezier in huishoudelijk werk. Tsss... |
Hoi Plonia,
Wat een gedoe met die po van jou. Jouw verhaal doet me denken aan mijn kampeervakanties. In onze tent hebben we altijd een oranje emmertje dat 's nachts in geval van nood gebruikt kan worden. Dat moet ik dan 's morgens leeg gaan gieten in een toilet. Ik ken mensen die zich bekeken voelen met zo'n toiletemmer. Daar heb ik nou helemaal geen last van. En met zo'n ochtendwandelingetje is ook niks mis.
Hollandse huisvrouw
In verband met onze uitwisseling van ervaringen ben ik het boek 'Vrouw des huizes' aan het lezen. Het is geschreven door Els Kloek en draagt als ondertitel 'Een cultuurgeschiedenis van de Hollandse huisvrouw'. Uit dit boek blijkt dat Nederlandse huisvrouwen vanaf de middeleeuwen in het buitenland bekend stonden vanwege hun bazigheid, ondernemingszin, bewegingsvrijheid, huiselijkheid en properheid. Een Duitse theoloog schreef in 1687: 'Hier kraait de hen en mag de haan alleen maar kakelen'.Maar... in de negentiende eeuw veranderde dat beeld. Een lid van de Maatschappij tot Nut van 't Algemeen schreef in 1820: 'Voor de vrouw is er in alle maatschappelijke rangen niet meer dan ééne loopbaan. Alle vrouwen hebben slechts ééne bestemming: namelijk vriendinnen, echtgenooten, moeders en opvoedsters te worden.' En in het boek 'De huisvrouw' uit 1866 staat dat het huishouden de 'eigenlijke bestemming' van de vrouw is. Zelfs feministen van rond 1900 zagen het huishouden en moederschap als 'de natuurlijke taak' van vrouwen. In die tijd leef jij dus. En ik ben wat dat betreft niet jaloers op jou. Hoewel ik tegelijkertijd jouw rust en toewijding bewonder. Door alle vrijheid en keuzes die ik heb, wil en moet ik veel. Da's af en toe vermoeiend.
In 1967 schreef de feministe Joke Kool-Smit dat vrouwen vanzelf een fatalist worden, omdat alles in hun leven gericht lijkt op het huwelijk en de zorg voor kleine kinderen. Ze zag de huisvrouw in haar tijd als 'iemand die van tevoren niet uitmaakt hoe hij het leven te lijf zal gaan, maar iemand die afwacht wat er gaat gebeuren en dan zijn houding bepaalt'. Je zou dat natuurlijk ook een kwaliteit kunnen noemen, zo'n ontspannen houding.
Gelukkiger
Of vrouwen gelukkiger worden van emancipatie vond Joke niet belangrijk. Het ging haar erom dat vrouwen de vrijheid kregen om uit hun isolement te komen en mee te doen aan het maatschappelijk leven.Ik kan je zeggen: zes jaar lang was ik noodgedwongen fulltime moeder en huisvrouw. Toen ik weer was gaan werken zei mijn man: 'Je bent aangenamer gezelschap geworden'. Dat vond ik zelf ook. Mijn wereld was zes jaar lang veel te klein geweest.
Plonia, ik zou jouw wereld heel graag eens bezoeken. Maar ik zou er na een paar weken ook weer weg willen. Begrijp je dat?
Liefs,
Anne Marie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten