 |
| Links sta ik zelf, Plonia, rechts staat mijn zus Neeltje. |
Dag achterkleindochter,
Je hoeft je niet schuldig te voelen. Ik ben iemand die graag weet hoe de dingen echt zijn; liever een onwelgevallige waarheid dan een mooi plaatje dat een facade blijkt. Maar met Arie heb nog niet over de voorechtelijke geboorte van mijn vader gesproken. Daarvoor wacht ik op een geschikt moment... en een moedige stemming.
Van jouw plan om mijn kleding na te laten maken begrijp ik niets. Heb je zelf dan geen rokken en blouses? Wat draag jij dan eigenlijk elke dag? Daar moet je me toch eens een foto van zenden. Maar voor het geval je jouw vreemde plan doorzet: ik heb een foto bijgevoegd van een andere blouse en rok. Het is een foto van mijzelf met mijn zus Neeltje. De foto staat bij mij op de schoorsteenmantel.
Nu moet ik stoppen met schrijven, want er staat een pan zuurkool op het petroleumstel. Ik zal blij zijn als de sla- en andijvieplantjes groot genoeg zijn om te oogsten. Arie en ik hebben er een paar onder een glasplaat gezet. Nog even en ik kan mijn Keulse pot omspoelen en op zijn kop op de plank zetten. Dan eten we weer zomergroenten. Kijk jij daar ook altijd zo naar uit? De eerste malse sla op je bord, dat is altijd een feestelijk moment.
Vergeet je niet mij een foto te zenden waarop ik kan zien wat jij draagt?
Plonia
Geen opmerkingen:
Een reactie posten