Geen borstrok, geen onderrok...

Mijn borstrok hangt te luchten in
 een voorjaarsbries

Hardinxveld, 6 april 1912

Dag achterkleindochter,

Bedankt voor je foto. Arie en ik hebben wel gelachen om jouw kleding. Wat een vreemde broek heb je aan. Is die wel warm genoeg? In de winter draag ik een paar warme rokken over elkaar, maar onder zo'n broek past geen warme onderrok. En ook geen wollen onderbroek met pijpjes. Je riskeert een long- en een blaasontsteking tegelijk. En zo'n broek lijkt me ook lastig als je nodig moet.
Nog één dingetje over jouw foto: Arie en ik vinden je haar erg kort. Zeggen de mensen daar niets van?
Toch zie je er wel leuk uit, dat mag gezegd worden. Je lijkt me een aardig mens.

Romantiek
Wat je schrijft over romantiek in 1912, dat heb je toch echt mis. Denk je dat het romantisch is om elke maandag al om vier uur op te staan voor de was? Om in de winter met rode gekloofde handen uren in het sop te zitten? En dat gesjouw met vieze zwarte kolen voor de kachel, daar is ook niks aan.

Voor jou vind ik het sneu dat je moet werken om geld te verdienen. In mijn tijd werken alleen weduwen en ongetrouwde vrouwen buitenshuis. Boerinnen helpen natuurlijk mee op de boerderij en ook winkeliers krijgen hulp van hun vrouw, maar verder hoort een vrouw toch haar huishouden te bestieren. Soms verdient iemand wat bij door de was voor een ander te doen, of wat verstelwerk. Maar daarmee houdt het wel op. Wat vindt je man ervan dat je zo veel weg bent?

Patroon
Zal ik je een breipatroon sturen voor een warme borstrok? Op de foto zie je dat ik een heel mooie heb gemaakt, van zachte, roze wol. Hij is niet zo moeilijk te maken en je zult er veel plezier van hebben. Schroom niet, ik stuur je het patroon gaarne.

Je liefhebbende overgrootmoeder,
Plonia Loeve