 |
| Wasgoed wringen in het Openluchtmuseum in Arnhem, op Koninginnedag |
Hoi Plonia,
Trots op mijn keurige linnengoed? Eh… nee. En ik stuur je géén foto van mijn linnenkast; je zou me een slons vinden. Ik strijk mijn lakens namelijk niet. Ik vouw ze in de lengte een paar keer dubbel en rol ze op. In mijn kast liggen nonchalante rolletjes, in plaats van keurige stapeltjes. Niks om trots op te zijn.
Openluchtmuseum
Maar… dat ik minder met mijn huishouden bezig ben, betekent niet dat ik lui ben. Kijk maar naar de foto. Die is gemaakt in het Nederlands Openluchtmuseum in Arnhem. Daar heb ik vandaag wasgoed door een wringer gehaald. Het is het museum dat jij op Twitter 'een soort bejaardentehuis voor afgedankte huizen' noemde. Nou, het is er nog en ik zag er van alles uit jouw tijd. Het is trouwens Koninginnedag bij ons. Dat vieren we nog steeds op de verjaardag van Juliana, die bij jullie een klein prinsesje is.
Je vroeg hoe de mevrouwen in 2012 hun huishouding doen, nu meisjes na hun twaalfde nog jaren naar school gaan. Nou ja, dat doen de meeste mevrouwen zelf, daar worden ze flink van. Het is nu allemaal minder bewerkelijk dan in jouw tijd. En meneer doet tegenwoordig ook wel eens wat in huis. Zijn overhemd strijken bijvoorbeeld. Of eten koken. Er zijn wel dames die een soort dienstbode hebben hoor. Vaak omdat die mevrouwen een drukke baan hebben. Maar ik ken ook iemand zonder baan en zonder kleine kinderen die toch een paar keer in de week een werkster laat komen. Ik denk dat ze veel koffie drinkt (die mevrouw, niet haar werkster).
O ja, kun je me tóch het patroon van jouw borstrok sturen? Er zijn mensen die erom vragen.
Liefs,
Trots op mijn keurige linnengoed? Eh… nee. En ik stuur je géén foto van mijn linnenkast; je zou me een slons vinden. Ik strijk mijn lakens namelijk niet. Ik vouw ze in de lengte een paar keer dubbel en rol ze op. In mijn kast liggen nonchalante rolletjes, in plaats van keurige stapeltjes. Niks om trots op te zijn.
Openluchtmuseum
Maar… dat ik minder met mijn huishouden bezig ben, betekent niet dat ik lui ben. Kijk maar naar de foto. Die is gemaakt in het Nederlands Openluchtmuseum in Arnhem. Daar heb ik vandaag wasgoed door een wringer gehaald. Het is het museum dat jij op Twitter 'een soort bejaardentehuis voor afgedankte huizen' noemde. Nou, het is er nog en ik zag er van alles uit jouw tijd. Het is trouwens Koninginnedag bij ons. Dat vieren we nog steeds op de verjaardag van Juliana, die bij jullie een klein prinsesje is.
Je vroeg hoe de mevrouwen in 2012 hun huishouding doen, nu meisjes na hun twaalfde nog jaren naar school gaan. Nou ja, dat doen de meeste mevrouwen zelf, daar worden ze flink van. Het is nu allemaal minder bewerkelijk dan in jouw tijd. En meneer doet tegenwoordig ook wel eens wat in huis. Zijn overhemd strijken bijvoorbeeld. Of eten koken. Er zijn wel dames die een soort dienstbode hebben hoor. Vaak omdat die mevrouwen een drukke baan hebben. Maar ik ken ook iemand zonder baan en zonder kleine kinderen die toch een paar keer in de week een werkster laat komen. Ik denk dat ze veel koffie drinkt (die mevrouw, niet haar werkster).
O ja, kun je me tóch het patroon van jouw borstrok sturen? Er zijn mensen die erom vragen.
Liefs,
Anne Marie
Dit is een wringer om het water uit de was halen. Een wringer werd zestig jaar geleden nog volop gebruikt en ik vraag me af of er honderd jaar geleden al zo'n apparaat uitgevonden was. Een mangel ziet er heel anders uit. Die werd gebruikt voor het strijken. Een mangel ken ik niet uit mijn jeugd, de wringer wel die werd veertig jaar geleden nog volop gebruikt.
BeantwoordenVerwijderenHartelijke groet en tot laters
Gerrie
Dag Gerrie,
BeantwoordenVerwijderenHartelijk dank voor je reactie! Je hebt natuurlijk gelijk, ik heb me vergist. Om volgende lezers niet op het verkeerde been te zetten, zal ik het corrigeren. Overigens: in Plonia's tijd waren er wel wringers, maar zij had er geen. Ook haar dochter, mijn oma, deed het zonder. Plonia was bang dat haar wasgoed ervan zou slijten. En met de hand uitwringen ging ook prima. Bovendien hield ze het geld dat ze aan een wringer kwijt zou zijn geweest liever in haar zak :-)
De wringer in het Openluchtmuseum stond overigens erg losjes afgesteld: echt droger werd het wasgoed dat ik erdoorheen draaide er niet van...
Hartelijke groet,
Anne Marie