Jouw geboortehuis

Plonia's geboortehuis in de Peulenstraat.

Ottoland, 7 maart 2012

Hey Plonia,

Ik ben in jouw geboortehuis geweest! We zijn een eeuw van elkaar verwijderd, maar het voelde even alsof je dichtbij was.

Er woont een kleinzoon van jouw broer Izaak in het huis waar jij ooit speelde, dagdroomde en sokken leerde stoppen.

Izaaks kleinzoon heeft me gewezen waar vroeger de bedstee was: een paar meter achter de plek waar nu een toonbank staat. De nazaat van Izaak verkoopt boeken. Waar jouw vader vroeger zijn smederij had, staan nu boeken van reformatorische uitgevers op witte planken. In de vroegere huiskamer van jouw ouders zijn Bijbels opgesteld, in soorten en maten. En waar in jouw tijd een zolder met een krakende houten vloer was, is nu de woonruimte van de boekhandelaar en zijn vrouw. Het lage dak is omhoog gebracht.

Het was bijzonder om rond te lopen in het huis waar jij bent geboren en opgegroeid, meer dan honderd jaar geleden. Op de voorgevel staat de naam van jouw familie: Weppelman. En de kleinzoon van Izaak draagt ook dezelfde voornamen als jouw vader droeg. Hij had volgens het gebruik in die tijd eigenlijk Izaak moeten heten, vernoemd naar zijn opa. Maar dat vond zijn moeder geen mooie naam.

Ik was nog maar net binnen of de boekhandelaar en zijn vrouw lieten me een grote, heel oude Bijbel zien. Voorin staan met sierlijke letters de namen geschreven van jouw vader en moeder, broers en zussen. Jouw naam staat onderaan; je was de jongste. De Bijbel heeft Izaak van jouw vader gekregen. Izaaks kleinzoon denkt dat jouw vader al zijn kinderen bij hun trouwen zo'n Bijbel gaf. Als dat zo is, moet jij er ook een hebben.

Je achterkleindochter