 |
| Mijn oude onderbinders. |
Moeder bracht me vandaag mijn oude onderbinders waar ik als kind op heb geschaatst. Die lagen nog bij haar op zolder. Ze vertelde er een bijzonder verhaal bij over een schaatstocht langs elf Friese steden. Die is ongeveer een maand geleden, op woensdag 7 februari, voor de tweede keer gereden. Er deden ongeveer zestig mensen mee, maar ze haalden niet allemaal de finish. Het was dan ook een tocht over bijna 200 kilometer! Moeder zei dat het bijna net zo ver is als van Hardinxveld naar Leeuwarden. En het gekst van alles: er deed ook een vrouw mee. Ze heeft die barre tocht niet helemaal afgelegd, want toen er iemand door het ijs was gezakt besloot de organisatie dat het afgelopen moest zijn met die Friese tocht. Die vrouw heeft toch nog een soort medaille gekregen, omdat ze er niks aan kon doen dat ze moest stoppen.
Voordat ik toch net zover zou gaan schaatsen als van hier naar Leeuwarden, dan moesten ze me toch wel een grotere beloning dan een medaille in het vooruitzicht stellen.
Moeder had het verhaal gehoord van de dienstmeid van onze burgemeester. De dienstmeid had het in de krant gelezen die bij de burgemeester wordt bezorgd. Jammer dat ze de naam van die vrouw was vergeten. Ik moet Arie eens vragen wat hij ervan zou vinden als ik 200 kilometer zou gaan schaatsen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten